Tertia's haakkeuken ;-)

Het is inmiddels alweer een maand geleden dat ik bij Schouten Handwerken in Hoorn was.

Ik bracht er mijn Lily Pond deken, weet je nog?

KLIK hier om mijn blogverhaaltje over mijn bezoekje te lezen

Ik kreeg toen een onwijs lief cadeautje van Wilbert. 

Namelijk een wolmolen en vandaag had ik de tijd en rust om "dat ding" eens uit te proberen.

De strengetjes Koigu garen worden mooie, handzame bolletjes.

Althans dat is de bedoeling.

Omdat zowel de wolmolen, als de wolwinder niet aan mijn tafel kunnen neem ik jullie mee naar mijn keuken.

"Tertia's haakkeuken", volgens Wilbert 

die me eventjes via de messenger bijstond en online hulp bood ;-) .

Het is de bedoeling dat je de streng garen uit zijn krul haalt en rond om de molen plaatst. Voorzichtig uitklappen terwijl je streng er dus al omheen zit (zoals een paraplu werkt) niet te los en ook niet te strak. Dan pas je begindraadje losmaken en naar je wolwinder geleiden.

Draaien maar......

Binnen mum van tijd is je strengetje een hele mooie handzame bol geworden!

Ik heb een kort filmpje gemaakt....maar draaien en filmen gaan niet zo goed samen.

Het is ook meer een beetje om je het idee te geven hoe zo'n wolmolen werkt.

Op de film draai ik niet zo snel maar van sneller draaien krijg je wel een strakker bolletje.

Later ging ik dan ook sneller hoor ;-) 

Zo blij als een klein kind ben ik met mijn wolmolen......ik heb me vanochtend wel vermaakt ;-) 

Deze 4 koigu strengen zijn mooie bolletjes geworden.

Ik wil een sjaal ervan maken, maar ik heb nog niet het juiste patroon gevonden.

Ik zoek me suf op pinterest

Mocht je nog iets leuks weten?.....dan hoor ik het graag. Alle tips of ideetjes zijn welkom

Bij voorkeur een "rechte" sjaal of een "baktussjaal"

Ik had de smaak goed te pakken en ging verder met woldraaien.

Enige tijd geleden was ik onverwachts bij Wollstreet in Sittard.

Ik liet jullie een geheimzinnig tasje van mijn aankopen zien.

Omdat ik mijn mooie streng Merinogaren van Manos del Uruguay had verkloot.....

kijk dit was er gebeurd en uiteindelijk is de streng in de kliko beland :-(

Ik kon wel janken, kan ik je vertellen!

Om mijn eigen leed te verzachten, troostte ik mezelf met zo'n nieuwe streng Merino garen toen ik bij Wollstreet was.

De vorige was roze/paarsig maar die was uitverkocht. Er lag er wel eentje met hele mooie pasteltinten.

Ik was wederom opslag verliefd, maar nu met een ervaring rijker, iets wat me nooit meer zal overkomen!!  Ik heb immers de wolmolen!  Wat een uitvinding zeg!

En vandaag durfde ik het aan....mijn streng Merino garen is een hele mooie, handzame bol geworden!!

Ook van dit garen wil ik een sjaaltje gaan maken.

Oh boy.....wat een plezier, zoveel sjaaltjes die in mijn hoofd al helemaal klaar zijn ;-)

Doosjes tijd heb ik nu nodig!!

Lieve Groetjes

Tertia