Tijd voor een blogverhaaltje over het dagelijkse leven van Terray......
De maanden juni, juli en augustus waren qua bloggen niet echt sprankelend.
De meeste tijd werd er niet gehaakt maar gewerkt, huishouden gedaan en "zorgen" gemaakt.
Maar gebeurde er ook leuke "dingen"
Zo kregen we na onze vakantie op Kos te horen dat onze dochter geslaagd is voor haar middelbare schoolopleiding. Met hele mooie cijfers, dus deze diploma is "in the pocket" #trotsepapaenmama
Inmiddels is ze aangenomen op de school van haar voorkeur en gaat ze over 2 weken beginnen aan de opleiding Beveiliger!
Begin augustus vierde we haar 16e verjaardag en heeft ze een baantje bij een supermarkt gevonden.
Ik kan me de dag als gisteren nog heugen dat ze geboren werd.
Eén keer met je ogen knipperen en opeens is ze 16 geworden, een jonge dame in de bloei van haar leven.
De afgelopen maanden waren we ook druk bezig met alle voorbereidingen rondom onze tuin.
Omdat we dit jaar op vakantie naar Kos zijn geweest en vrijwel alle vakantiedagen op zijn wisten we dat we dit jaar heel weinig op de camping zouden zijn.
Met die tropische temperaturen hebben we volop in onze tuin kunnen zitten.
En dat was het 'm nou net.......
Al zo'n 12 jaar dat we in dit huis wonen hebben we eigenlijk nooit iets aan de achtertuin gedaan omdat we immers veel op de camping altijd zijn. Maar de bestrating was ons een doorn in het oog......schots en scheef en her en der verzakt. De knoop was doorgehakt, ook de achtertuin moet een fijne plek worden om te kunnen zitten en relaxen!
En zo ontstond er een heus plannetje om iets moois van onze tuin te gaan maken.
Helaas viel de (oor)operatie van manlief dusdanig tegen, dat hij het niet zag zitten om de bestrating opnieuw te gaan doen. Dus hebben we bij de plaatselijke tuinman een offerte laten maken en besloten dat we "de basis", het bestraten, laten doen........
Begin augustus was het zover....geef 2 tuinmannen 2 dagen de tijd en het resultaat is daar.
De nieuwe basis ligt!
Een heerlijk groot terras waar we prima kunnen zitten, zelfs als de zon volop schijnt!
Mooie grote tegels geven een heel ruim effect. Ik was er verbaasd van dat onze tuin nu zoveel groter lijkt. Rechts om het hoekje zie je nu een stukje van de oude bestrating. Dat gaat nog weg en wordt plaatsgemaakt voor kunstgras of kunststof vlonders. (daar moeten manlief en ik nog even flink over gaan discussiëren)
En hoe mooi deze hibiscusstruiken ook zijn....ze gaan in de toekomst (volgend jaar) plaats maken voor andere plantjes. Vanaf nu gaan we beetje bij beetje, stapje voor stapje verder met onze tuin mooi maken. De oude stoeptegels worden hergebruikt als border, er zal een klein vijvertje komen en een vlonderterras of kunststofgras waar een soort van overkapping boven komt. De plek waar onze loungeset komt te staan:-)
Euhhh.......zoals ik al zei: stapje voor stapje, een jarenplan dus ;-)
Maar het begin is er!!
Door alle leuke en minder leuke toestanden én het warme weer, stond het haken bij mij op een heel laag pitje. Misschien is het herkenbaar?, op instagram zag ik dat menigeen haakster een zomer haakdip hebben/hadden.
Vorige week ging ik nog wel op pad....bestemming Hoorn, naar lieve Wilbert van Schouten Handwerken.
Ik vertelde jullie al eerder dat Wilbert met zijn winkel gaat stoppen. Hij gaat samen met zijn partner emigreren naar Amerika. Dus ik wilde persoonlijk nog eventjes afscheid nemen van hem en zijn winkel, die inmiddels akelig leeg is.
 |
| Fotocredits: Wilbert Schouten |
Ik bracht gebak mee...niet dat het om te vieren is, dat hij stopt. Maar omdat ik hem wilde bedanken voor onze fijne samenwerking. Door Wilbert heb ik Caron Simply Soft leren kennen. Mocht ik de
"Lily Pond" daarvan haken en later de
"oogjesdeken".......
Inmiddels is mijn voorraad met Caron gelukkig zoveel, dat ik de komende jaren nog genoeg dekens kan haken. Onlangs ben ik begonnen aan de
"Seaside Stash Busting Blanket", maar er liggen nog een paar projecten met dit fijne garen te wachten ;-)
En de allerlaatste Caron-bollen uit het winkeltje van Schouten Handwerken werden als verrassing naar mij opgestuurd. Zo lief!
Ik zal Wilbert missen, maar tegelijkertijd snap ik ook het avontuur dat ze aangaan en wil ik hem en zijn partner alle goeds wensen! Uiteraard houden Wilbert en ik contact, waar Facebook al niet goed voor is ;-)
Lieve Haakgroetjes
Tertia
